فولاد ضد شوک چیست؟

فولاد های مقاوم در برابر شوک یک کلاس تخصصی از فولاد های ابزار با چقرمگی بسیار بالا و مقاومت سایشی نسبتا کم هستند و می توانند به سختی نسبتاً بالایی دست یابند و یکی از قوی ترین دسته فولاد های ابزار هستند. به طور کلی، فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک توانایی بالایی در مقاومت در برابر شکستگی در اثر ضربه دارند. آن ها همچنین استحکام زیاد و سختی عالی دارند. در فولاد ابزار مقاوم در برابر شوک، مقدار سیلیکون را به حداکثر می رسانند. زیرا این عنصر خاص می‌تواند مقاومت در برابر حرارت را ایجاد کند و چقرمگی را افزایش دهد. جدا از این عنصر، فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک نیز از مولیبدن، تنگستن، کروم، منگنز و مقادیر کمی کربن استفاده می کنند. سه عنصر اول معمولاً برای افزایش سختی و مقاومت در برابر حرارت اضافه می شوند. طبق سیستم طبقه بندی فولادی آمریکا (AISI)، فولادهای مقاوم در برابر شوک به عنوان فولاد های گروه S شناخته می شوند. فولاد های گروه S عمدتاً برای مجموعه پرچ ها، پانچ ها، فنرها، قالب ها برای فورج و پانچ ها و سایر کاربردهایی که به چقرمگی و مقاومت بالا در برابر بارگذاری ضربه ای نیاز دارند استفاده می شوند.

در این فولادها سختی پذیری را می توان با تنظیم ترکیب به جای اندازه دانه و روش های ذوب کنترل کرد. با این حال، برای به دست آوردن سختی بهینه، به دمای آستنیته بالاتری نیاز است. فولاد های نوع S1، S5 و S6 با روغن و فولاد های نوع S2 کوئنچ شده با آب هستند. فولاد های نوع S7 معمولاً با هوا خنک می شوند، اما بخش های بزرگتر با روغن کوئنچ می شوند.

در این فولادها سختی پذیری را می توان با تنظیم ترکیب به جای اندازه دانه و روش های ذوب کنترل کرد. با این حال، برای به دست آوردن سختی بهینه، به دمای آستنیته بالاتری نیاز است. فولاد های نوع S1، S5 و S6 با روغن و فولاد های نوع S2 کوئنچ شده با آب هستند. فولاد های نوع S7 معمولاً با هوا خنک می شوند، اما بخش های بزرگتر با روغن کوئنچ می شوند.

انواع مختلف فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک

بر اساس سیستم طبقه بندی AISI، فولاد های مقاوم در برابر شوک به عنوان فولاد های گروه S طبقه بندی می شوند. سختی پذیری این فولاد ها ممکن است از سخت شدن کم عمق تا سخت شدن عمیق متفاوت باشد و با تنظیم ترکیب مواد فولاد قابل کنترل است. با این حال، برای به دست آوردن سختی مطلوب، به دمای آستنیته بالاتری نیاز است

ترکیب عناصر آلیاژی اولیه در فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک :

ترکیبات فولاد های ضد شوک بسته به گرید آنها با یکدیگر متفاوت است اما بطور کلی عناصر آلیاژی در آنها با هم مشترک هستند. عناصر بکار برده شده در این فولاد ها عبارتند از :

• مولیبدن
• تنگستن
• کروم
• سیلیکون
• منگنز
• مقادیر کمی کربن (0.4٪ تا 0.6٪)

خواص فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک

• استحکام بالا
• چقرمگی بالا
• مقاومت در برابر سایش
• سختی بالا
• مقاومت در برابر بارگذاری شوک

کاربرد های عمده فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک

فولاد های ابزار مقاوم در برابر شوک دارای خواصی هستند که آنها را برای طیف گسترده ای از کاربرد های صنعتی عالی می کند. آنها به لطف عناصر ترکیبی خود، استحکام، چقرمگی و سختی بالایی دارند. آنها همچنین می توانند در برابر سایش و ضربه مقاومت کنند و در شرایط سخت عملکردی آنها را ایجاد کنند. فولاد های ابزار ضد شوک، فولاد های کربنی و آلیاژی هستند که ویژگی ‌های متمایزی مانند سختی، مقاومت در برابر سایش، چقرمگی و مقاومت در برابر نرم شدن در دما های بالا دارند. این فولاد ها از عناصر تشکیل دهنده کاربید مانند کروم، وانادیم، مولیبدن، تنگستن، کبالت و نیکل در ترکیبات مختلف تشکیل شده اند. آنها عمدتاً برای بهبود سختی با گرما درمان می شوند و آنها را برای مهر زنی، شکل دهی، برش فلزات و شکل دهی پلاستیک قابل استفاده می کند. برخی از کاربرد های این نوع فولاد عبارتند از اسکنه، مجموعه پرچ، پیچ گوشتی، تیغه برشی، قالب برای آهنگری و پانچ، پین های ضربه ای، بیت های درایور، فنرها و بسیاری موارد دیگر. پانچ ها و قالب ها به طور خاص از فولادهای ابزار مقاوم در برابر ضربه استفاده می کنند زیرا آنها به طور منظم در برش یا شکل دادن به مواد از طریق پرس استفاده می شوند.